روزی پیمغمبراکرم(ص)نزدعایشه بود.ناگاه مردی اجازه خواست خدمت حضرت برسد،پیامبر(ص)فرمود:

این مردبدترین فردطایفه است ،حضرت اجازه ورودداد.مردواردشدپیغمبرباکمال خوشرویی پذیرایی نمودوبااومشغول صحبت شد.پس ازپایان صحبت،مردازحضورپیامبربیرون رفت.

عایشه عرض کرد:

یارسول الله هنوزآن مردواردنشده بوداورابه بدی یادکردی لکن پس ازورود باگشاده رویی احترامش نمودی؟

پیامبرفرمود:(ان من شرارعبادالله من تکره مجالسته لفحشه):بدترین مردم کسی است که برای بدزبانی ودشنام گویی اوهمنشینش رابدبدارد.

ومن برای فحش وبدزبانی اواحترامش کردم که به من توهین نکند.

«متاسفانه مادرجامعه افرادی رامی بینیم که کارشان فقط فحش واهانت است ولی کمترکسی رامی بینیم که نسبت به این فساداخلاقی که بطورنامحسوس انسان رادرگرداب گناهان گرفتارمی کند وعاقبت انسان رادرپیشگاه حضرت حق شرمنده ومعصیتکارمی کند.حساسیت نشان بدهدوامربه معروف کند.»(داستانهای بحارالانوار.نوشته محمودناصری-ج 5-داستان هفتم)