یا مقلب القلوب و الأبصار .

دل ‏ها ، آفتاب ‏گردان تو شده ‏اند و چشم ‏ها به سوی تو ، به دور روی تو طواف می‏ کنند ؛ هم‏ گام با بهار .

یا مدبّر اللیل و النّهار .

سایه‏ های شب و آفتاب روز را تویی که تدبیر می ‏کنی .

یا محول الحول و الأحوال .

حال دل‏ های ما در دست‏ های توست ؛ تو مانند گردش حال دانه ‏ها به گیاه ، مثل رویاندن سبزی زندگی از متن تیره خاک ، در کار آفریدنی . دل ‏ها را می ‏گردانی .

حَوِّلْ حالنا إلی احسَن الحال .

تدبیر قلب ما را ، تو ساز کن . گردش آفتاب ‏گردان دل ما را تو هموار کن و ما را به بهترین وقت و نیکوترین حال در این بهار ، بی ‏نیاز کن .

واژه عید در قرآن کریم تنها یکبار در آیه 114 ، سوره مائده آمده است : " عیسی‌ بن مریم گفت : بارالها ! پرودگارا ! برای ما از آسمان مائده ‌ای فرست تا این روز برای ما و کسانی که پس از ما می آیند ، عید باشد که تو بهترین روزی دهندگانی و آیت و حجتی از جانب تو برای ما باشد ." ‏‏" عید " روزی است که در آن سود و منفعتی به دست بیاید و در شرع مقدس اسلام ، روزهای غدیر ، قربان و فطر عید نامیده می‌ شوند که در عید اضحی ، قربانی و در عید فطر ، زکات فطره مطرح است و در غدیر ، حضرت علی (ع) به امامت منصوب شدند . همچنین می ‌توان گفت ؛ عید آن روزی است که در آن نماز ویژه ‌ای برگزار کنند یا روزی است که مجمعی در آن فراهم آید و یا آنکه عید روزی است که خلق از ماتم به شادمانی " عود " کنند یا روزی است که تفاوتی میان درویش و توانگر نباشد یا آنکه " عید " روز شریف و ارجمندی می‌ تواند باشد . ‏از آیه " مائده " استفاده می‌ شود که حضرت عیسی مسیح (ع) روز نزول مائده را که سال ‌روز وقوع یک معجره الهی در تاریخ است ، برای همه انسان ‌ها " عید " قرار داده است تا این روز ، آیت و حجتی از جانب خداوند برای مردمان در تمامی اعصار بوده باشد و به میمنت این پدیده پربرکت همه ساله شادمانی و خجستگی آن روز تکرار شود . ‏

از آنجا که " مائده " به معنای خوان پرنعمت ، تنها دوبار در سوره مائده آمده است ، می‌ توان گفت ؛ نزول رزق از آسمان به درخواست حضرت عیسی مسیح (ع) ویژگی خاصی داشته که به خاطر آن عنوان " مائده " را به خود گرفته است . ‏

راغب اصفهانی می‌ گوید : " مائده طبق و خوانی است که در آن طعام باشد که هم به آن طبق و هم به طعام مائده گفته می شود . " ‏بنابراین ، عید در این آیه اشاره دارد به نزول یک برکت آسمانی در پوشش طبق یا طبق‌ هایی از طعام و خوردنی که می ‌تواند تکرار و بازگشت آن روز نیز همان برکات را به همراه داشته باشد و از این جهت ، آیت و حجتی دیگر از جانب خداوند متعال برای انسان ‌ها و فرصتی دیگر برای ایجاد ارتباط با خدا و ذکر و یاد او در دل ها و زبان ها باشد . لازم به ذکراست که این مطالبی که توی وبلاگم برای خودم نمی باشد.وسایت دیگری این زحمت روکشیده جهت شادی روح اموات گردآوری کنندگان این مطالب صلواتی مرحمت کنید.

گفتم چه اتفاقی ؟گفت :شایدبرای توخنده دارباشد.گفتم:بگو.شروع کرد:گفت من کارت حافظه گوشیموپرکرده بودم خیلی چیزاتوش بود.تمام اطلاعاتم توی اون بود.اس ام اس های خوبی توی اون مموری کارت ذخیره کرده بودم .خلاصه خیلی زحمت کشیده بودم ولی بنابراتفاق دیدم گوش داره هنگ میکنه .سنگین کارمیکنه پرازویروس شده بود.بردم دادم ویروس کشی بکنن .بهم گفتندکه این ویروسهارونمیشه پاک کرد.وفقط یه روش داره که اون فرمت کردن وپاک کردن کل اطلاعات توی گوشی بود.ولی درعوض این اتفاق برای من عبرتی شدکه بایداطلاعات گوشی روتوی سی دی ذخیره کنم.وقتی این دوست مااین حرفهارامیگفت من چندتانتیجه گرفتم.وآن هم اینکه وقتی انسان درراستای امری زحمت می کشدوهدف خودش راازاین تلاش وکوشش مشخص میکند.سعی براین داردکه نتیجه بهتری بگیرد.اگراین زحمتهابنابراتفاقی ویااشتباهی به تباهی کشیده شود.وموجبات غم وغصه رادردل فراهم کند.انسان به اشتباهی که کرده پی می بردوبخاطرهمین اشتباهش نالان میشودنه آنچیزی راکه ازداده داست.

علی (ع)درحدیثی اشاره براین دارندکهربرای مسسلمان دراین دنیاسه دوست هست(للمسلم ثلاثه اخلّاء)

1-دوستی که میگویدمن اگرتوزنده باشی ویااگرمرده باشی من همیشه باتوهستم.وهوعمله(وآن عمل انسان است .

2-دوستی که میگویدمن تاکنارقبرتوباتودوست هستم ووقتی که تورابه خاک سپردنددوستی من وتوبه اتمام میرسد.(وهوولده)وآن فرزندانسان است.

3-دوستی که میگویدمن تازمانی که روح ازبدن توخارج نشده من باتودوست هستم واگرروح ازبدنت خارج شد.دوستی منوتوبه پایان میرسد.وآن مال انسان است.

اگرتوجه به این حدیث بکنیم پی می بریم که مهمترین چیزقبل ازمال وفرزندمسلمان اعمال انسان است .شایددرآیات وروایات صادره ازخداوندومعصومین کمتردیده شودکه مال وفرزندرا موردمذمت قراردهد.درجایی ازقرآن میفرمایداموال وفرزندان شمابرای شما فتنه(وسیله آزمایش)هستند.وگاهی میفرمایداموال وفرزندان زینت دنیاوآخرت هستند.ولی بایدبه این نکته توجه کنیم که کسب اموال وبه وجودآوردن فرزندان بازبستگی به اعمال انسان دارد.اگرانسان درموردکسب اموال وخرج اموال حدودالهی رارعایت کندازراه حلال کسب کندودرراه خیروحلال خرج کند.این نوع مال برای مسلمان ومومن سعادت این دنیاوآخرت رابه ارمغان می آورد.اگرعکس این باشدموجب ننگ وخواری است.

همچنین انسان اگردرزادوولدوهمچنین تربیت فرزندبه احکام الهی اعتقادراسخ داشته باشد.وفرزندراحلال زاده وشخصی محترم برای نفع رساندن به جامعه به بارمی آورد.این فرزندموجبات تفاخروسربلندی پدرومادررابه وجودمی آوردوآگربازاین قضیه برعکس شودچنین فرزندی مایه ننگ وانگلی برای جامعه به حساب می آیددوکوله باری ازننگ وعاررابردوش پدرومادرمی گذارد.

پس بیاییدویروسهایی که مارابرای انجام دستورات الهی سست کرده ازقلب خودمان به وسیله ویروس کش قوی وهمیشه آپدیت ایمان به خداپاک کنیم ودرعوض ویروسهای خطرناک،، اعمالی راجایگزین کنیم تاهیچ ویروسی نتواندبه آن نفوذکندکه به آن ایمان راسخ گفته میشود.التماس دعا

در مورد انتظار دو دیدگاه وجود دارد: یکی انتظار سازنده؛ به این معنی که انتظار به معنای ناخشنودی از وضعیت موجود و تلاش برای رسیدن به وضعیتی مطلوب است. در مقابل این دیدگاه سلیم، یک برداشت انحرافی وجود دارد و آن اینکه انتظار به معنای دست روی دست گذاشتند و قانع بودن به وضع موجود و عدم کوشش برای تحقق وضعی برتر است تا خود حضرت ظهور نموده و کارها را اصلاح نماید.

باید اذعان داشت که حرکت امام زمان(عج) مانند دیگر امور جهان روال طبیعی دارد و بنا نیست هم? امور به صورت معجزه باشد. بنابراین قیام آن حضرت نیز نیازمند زمینه سازی و آمادگی است. بایستی تلاش کنیم و زمینه را برای ظهور فراهم نمائیم.

همانطور که حکومت حضرت مهدی(عج) ظلم و جور را ریشه کن می‌کند و عدل را در سراسر گیتی می‌گستراند؛ مقدمات آن نیز باید این هدف را دنبال کند و برای نزدیکی آن به اصلاح امور بپردازد.

امام سجاد(ع)فرمود:رسول خدا(ص)چون خطبه میخواندندحمدوثنای الهی رابه جامی آوردندوآنگاه می فرمودند:

هماناصادفانه ترین سخن،کتاب خداوبرترین روش،روش محمدوبدتریین کارهاچیزهای نوظهوراست وهربدعت گمراهیست.وقتی ازقیامت یادمیکردندصدای شریفشان رابلندمی نمودنندورخساره شان سرخ می گشت وگویی به سپاهی خبرمی دهند.ومی فرمودند:

                                                      «قیامت صبح وشام به نزدشمامی آیدوسپس می فرمود:من وقیامت ماننداین دوهستیم ودوانگشت سبابه شان رابه هم می چسباندند.

                                                      هرکس مالی بعدازخودبرجای گذاردازآن خانواده اوست وکسی که دِینی داشته باشدبرعهده من ومتوجه من است.

نطربه اینکه پیامبر میفرمایدهربدعت گمراهیست.اگربه تعریف بدعت درفقه نگاهی بکنیم این است«داخل کردن هرچیزی که دردین نیست رابردین داخل کردن بدعت است.»بعضی هابدعت راگونه دیگری معنامی کنند.مثلا:اینکه قنوت درنمازنیست چرابرنمازواردکردیم ویااضافه کردن ذکرهای اضافه درسجده یارکوع رانوعی بدعت می دانندولی لازم به ذکراست که مادرنمازهم واجبات داریم هم مستحبات وهم محرمات وهم مکروهات داریم...اگرمادرنمازقنوت میگیریم بخاطرقصدرجاوازنوع مستحبات درنمازاست وماآنهارادردین داخل نکردیم وازاول جزءمستحبات نمازبوده است وهمچنین اگرکسی مستحبات نمازراواجب بداندبنابرنظرفقها باطل است.